Na pewno kojarzycie takie w swojej okolicy.

Pamiętające zamierzchłe czasy, kiedy liczyła się sztuka. Nawet, a może zwłaszcza, na cmentarzu…

Pomniki okazałe, z pięknymi rzeźbami, często ogrodzone balustradami wykonanymi przez kowala artystę. Porośnięte gęstą, starą zielenią.

Ich charakterystyczną i wspólną cechą jest to, że były wykonane przez wysokiej klasy artystów w swoim fachu. Taka była tradycja. Ludzie zasłużeni domyślnie mogli liczyć na wysokiej klasy sztukę. 

Upadek wzornictwa

Potem przyszła wojna, następnie czasy PRL-u i okazało się że masową produkcją nagrobków zajmują się ludzie, którzy traktują to jako rzemiosło i działalność biznesową, a nie jako powołanie życiowe i pasję. Rozpoczęło się seryjne montowanie nagrobków lastrykowych, a potem identycznych powtarzalnych wzorów często sprowadzanych z Chin. Bo tak jest taniej…

Rodzynki wśród pomników

Zdarzały się nieliczne przypadki osób zasłużonych, które otrzymały nagrobki wykonane przez artystów. Do dzisiaj można je podziwiać w wielu miejscach i będzie można je spotkać przez następne setki lat, ponieważ wiele z nich zostało już objętych ochroną konserwatorską. Czyli nawet kiedy rodzina przestanie je opłacać państwo polskie będzie zobowiązane żeby utrzymywać przez wieki to miejsce na cmentarzu w niezmienionej formie. (Bo jak mówi prawo - grób istnieje przez 20 lat od ostatniej opłaty)

Czasy dzisiejsze

Jako Kontrastowo mieliśmy zaszczyt wykonać już kilka takich pomników dla osób bardzo znanych i zasłużonych. 

Jednym z nich był nagrobek dla Jerzego Gruzy. Nikomu nie trzeba przedstawiać tego genialnego reżysera telewizyjnego…

Ale również byli to ludzie nauki; lekarze, farmaceuci, prawnicy, historycy... 

Jednym z przykładów jest nagrobek dla profesor Barbary Kuźnickiej, historyka farmacji, zlokalizowany na warszawskich Powązkach Wojskowych. Stanie się on grobowcem rodzinnym profesorów zajmujących się naukami biologicznymi. Wspólną cechą wszystkich tych dziedzin nauki jest woda i to ona jest motywem przewodnim rzeźby... z wody wychodzi życie, które w następnym etapie staje się myślące i świadome oraz zyskuje cechy inteligencji, ostatecznie inteligencji cyfrowej.

Natomiast u profesora Janusza Tazbira znalazła się moja interpretacja historii, czyli spotkanie przeszłości z przyszłością. Nowoczesne polerowane stalowe lustro to przyszłość, w której odbija się stylizowany gotycki witraż, symbolizujący przeszłość. Lustro rzuca słoneczne blaski na witraż i tak oto przeszłość wchodzi w interakcję z przyszłością .

Czy każdy może mieć taki nagrobek jak znana i zasłużona osoba?

Taki właśnie jest sens tego co robimy w Kontrastowie! 

W ten sposób widzę sens naszego projektowania, realizowania przez nas nagrobków!

Każdy człowiek jest niepowtarzalny. Każdy ma swoje pasje, ma swoje nawyki, swoje wspomnienia i swoje marzenia. 

Każdy zasługuje na pamięć, każdy zasługuje na to żeby kolejne pokolenia mogły czegoś o nim się dowiedzieć. 

Rozpoczynając pracę dla konkretnej osoby zawsze powtarzam, że moim głównym klientem jest osoba zmarła, a nie osoba zlecająca pomnik. Staram się bardzo szczegółowo poznać zmarłego.

Nierzadko jest to trudne.

W przypadku osób znanych mamy bardzo bogatą bibliotekę książek, filmów, nagrań… Natomiast w przypadku osób, które nie dysponują taką bibliografią i filmografią muszę wszystkiego dowiedzieć się od rodziny i przyjaciół. Staram się wtedy być niejako rzecznikiem osoby zmarłej. Projektuję pomnik, który będzie mówił w jej imieniu. Pomnik, który spowoduje, że przechodnie zatrzymają się na moment z pewną refleksją i zastanowią dlaczego rzeźba wygląda tak a nie inaczej…

W takim celu właśnie realizujemy nietypowe, rzeźbiarskie i artystyczne nagrobki. 

 

powrót